Sławniowice

Sławniowice

rok przystąpienia sołectwa do Programu Odnowy Wsi: 2004

 

Przygraniczna wioska położona na Przedgórzu Paczkowskim, na terenie Obszaru Natura 2000 – ostoja Sławniowicko – Burgrabicka.

Zabytkami znajdującymi się na terenie wsi jest przydrożna kapliczka z późnobarokową rzeźbą i kalwaria na górce za wioską.

W sołectwie mieszczą się świetlica wiejska, jak również plac zabaw wraz z siłownia zewnętrzną.

Rys historyczny: 

Wieś została przeniesiona na nowe prawo w 1201 roku. Po raz pierwszy wzmiankowana była w 1284 roku jako villa Cunati, a potem jako Slawnewiz i w 1300 roku jako Cunczendorf. W 1603 roku wybuchło wielkie, trwające 13 lat, powstanie chłopskie, którego jednym z przywódców był Jerzy Grötzner. Wieś słynie z kopalni marmurów. Sławniowickie marmury były znane już w XIII wieku (nagrobek proboszcza Flermana w Kępnicy koło Nysy z 1314 roku). Rozkwit eksploatacji nastąpił w XVII wieku.

W XIX wieku powstało połączenie kolejowe Nowy Świętów – Sławniowice w celu wywozu wydobywanych marmurów. Po 1945 wznowiono eksploatację.

 

Źródło:

 

Koło Gospodyń Wiejskich w Sławniowicach

liczba mieszkańców: 466

 

Program Odnowy Wsi:

Najważniejsze przedsięwzięcia zrealizowane w ramach odnowy wsi:

  • remont świetlicy wiejskiej,
  • budowa placu zabaw i siłowni zewnętrznej.