Stare Kolnie

rok przystąpienia sołectwa do Programu Odnowy Wsi: 2004

Malownicza miejscowość położona na obszarze Stobrawskiego Parku Krajobrazowego w pobliżu lasów, nad rzeką Stobrawa, w dorzeczu rzeki Odra. Sąsiedztwo rzeki jest miejscem przyjaznym i chętnie zamieszkiwanym przez łabędzie.

Podczas powodzi w 1997 roku wieś była całkowicie zalana i zniszczona, ale dzięki władzom samorządowym i darczyńcom została odbudowana. Dzisiaj budynki jednorodzinne są zadbane i estetyczne.

W miejscowości znajduje się kościół rzymskokatolicki pw. św. Antoniego.

Na skraju miejscowości znajdują się ruiny XV-wiecznego zamku. Stanowisko ma kształt pagórka porośniętego kępą drzew, wśród których znajdują się fragmenty kamiennych murów i usypiska. Wokół ruin rozciąga się łąka otoczona przeciwpowodziowym wałem rzeki Stobrawa.

Przez miejscowość przebiega oznakowana ścieżka rowerowa.

Ciekawym miejscem znajdującym się w pobliżu miejscowości są polodowcowe wydmy dochodzące do 30 metrów wysokości, które w większości porośnięte są borem sosnowym.

Sołectwo w 2017 roku obchodziło 700 lat istnienia miejscowości, upamiętniając to wydarzenie, w centrum wioski postawiono pamiątkowy kamienny pomnik.

Miejscem spotkań mieszkańców jest świetlica wiejska wraz z placem rekreacyjnym i placem zabaw.

Dawniej miejscowość słynęła z gospodarstwa agroturystycznego oraz skansenu maszyn rolniczych mieszczących się w przysiółku Lewandówka. Nazwa przysiółka została nadana przez rodzinę Kaniach, która przyjechała do Polski ze Lwowa, właśnie z dzielnicy Lewandówka.

Przez repatriantów z okolic Tarnopola do Starych Kolni po wojnie przywieziony został również przepis na pieróg postny. Dzięki właścicielom gospodarstwa agroturystycznego potrawa ta została wpisana na Listę Produktów Tradycyjnych. Pieróg postny to potrawa postna serwowana w okresie Wielkiego Postu: pieczono go w Wielki Czwartek, a spożywano jako danie główne w Wielki Piątek i Wielką Sobotę. Natomiast w Święta Wielkanocne często zastępował pieczywo na stole wielkanocnym i był doskonałym dodatkiem do wędlin i sałatek. Aktualnie właściciele wytwarzaniem produktu tradycyjnego zajmują się tylko na własne potrzeby.