Bierdzany

rok przystąpienia sołectwa do Programu Odnowy Wsi: 2003

 

 

Liczba mieszkańców: 882

 

Stowarzyszenie Mieszkańców i Przyjaciół Bierdzan

Klub Seniora

Ochotnicza Straż Pożarna Bierdzany

LKS „SOKOŁY” Bierdzany

Amatorski zespół Folklorystyczny „Jaźwinki”

Sekcja Hodowców Gołębi Pocztowych

 

 

Miejscowość jest położona na szlaku drewnianych kościołów. Zabytkowy kościół jest usytuowany wśród wiekowych dębów.

 

Ważnymi obiektami są:

• miejsce spotkań mieszkańców przy boisku sportowym,

   

• miejsce spotkań i rekreacji znajdujące się w parku w pobliżu zabytkowego kościoła i okolicy stawu. W zlokalizowanym w centrum wsi miejscu znaleźć można zewnętrzną siłownię, plac zabaw, stół do ping-ponga na wolnym powietrzu, wspólny gril, stoły do szachów, a także ścieżkę edukacyjną: ochrona pszczół i budki lęgowe.

                 

Program Odnowy Wsi:

W ramach odnowy wsi zrealizowano projekt „Pod Zielonym Parasolem” polegający na zagospodarowaniu parku, odrestaurowano część polichromii w zabytkowym kościele. Zrealizowano również projekt “Bioróżnorodność w naszym otoczeniu”. Corocznie organizowany jest Piknik na Florydzie.

 

Najciekawsze projekty:

• Projekt zrealizowany w ramach Marszałkowskiej Inicjatywy Sołeckiej – Zakup sprzętu nagłaśniającego
  oraz projektora wraz z ekranem o wartości 5 000 zł

 

Rys historyczny:

Najwcześniejsze zapisy o wsi pochodzą z 1279 r. Należy jednak przypuszczać, że wieś powstała dużo wcześniej. Nazwa miejscowości ulegała zmianom: Bierdzan, Bircan, Berdzan, Burzany, Bierczana, Burdzan, Burkardsdor by ostatecznie w roku 1945 powrócić do nazwy Bierdzany.

Kościół p.w. św. Jadwigi Śląskiej w Bierdzanach wzniesiono w 1711r. w miejscu starszego, którego istnienie odnotowano
już w 1410r. Kościół zbudowany jest na małym wzniesieniu wokół starych drzew. Wewnątrz kościoła znajduje się barokowy ołtarz główny z obrazem patronki.

 

Mało, kto wie o istnieniu „bierdzańskiej śmierci”. Starsze osoby zamieszkujące Bierdzany w swoich wypowiedziach nieraz używają zwrotu „wyglądasz, jak bierdzańska śmierć”. Tak określa się ludzi chorowitych, słabowitych, bladych. Mieszkańcy nie wiedzieli skąd wziął się ów zwrot. Wszystko się wyjaśniło przy okazji remontu kościoła w 1961r. gdy wśród odnalezionych polichromii/malowideł widniało to przedstawiające „śmierć bierdzańską”. „Najprawdopodobniej w okolicy musiało się wydarzyć coś ważnego, skoro w małym wiejskim kościółku namalowano motyw śmierci”.

Źródło:

• https://www.opolskie.pl/marszalkowska-inicjatywa-solecka/
• http://turawa.pl/
• ankiety i materiały będące w dyspozycji UMWO w DRW