Ligota Turawska
rok przystąpienia sołectwa do Programu Odnowy Wsi: 2003
Liczba mieszkańców: 669
OSP Ligota Turawska
Nazwa „Ligota” wywodzi się od słów „Lhota”, „Lichota”, „Lgota”. W brzmieniu niemieckim była to „Ellguth” lub „Ellgot”. Prawdopodobnie ma ona swój związek z określeniem: licha, słaba ziemia.
W naszym sołectwie znajduje się przepiękny Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej oraz zabytkowa ulica Osiedle
tzw. „Siedlung”.
Spotkania wiejskie mieszkańców odbywają się w budynku OSP, w którym też znajduje się małe muzeum „Wiejska Izba Regionalna”. Jej nadrzędnym zadaniem jest ocalenie od zniszczenia pamiątek przeszłości, resztek kultury materialnej najbliższego regionu .
W miejscowości znajduje się nowy plac zabaw oraz plac z ogniskiem, na którym chętnie przebywają mieszkańcy.
Program Odnowy Wsi:
Najważniejszym przedsięwzięciem miejscowości, dokonanym w ramach odnowy wsi, było przeniesienie placu zabaw
w nowe miejsce oraz zakup nowych urządzeń do zabawy dla dzieci.
Kolejnym ważnym zadaniem było utworzenie nowego miejsca muzeum. Poprzednio znajdowało się w domu prywatnym , obecnie zajmuje miejsce w pomieszczeniu przy budynku OSP.
Co roku odbywa się „Wodzenie Niedźwiedzia” organizowane przez LZS, Dzień Kobiet, który przygotowują strażacy
oraz mężczyźni sołectwa. Co roku ma miejsce konkurs kroszonkarski, który jest organizowany z Urzędem Gminy
oraz Wiejską Izbą Regionalną.
Program Odnowy Wsi:
W 2004 roku sołectwo zostało wyróżnione w konkursie „Piękna Wieś Opolska” w kategorii „Najlepszy projekt odnowy wsi”.
Rys historyczny:
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1463 r. kiedy to hrabia Adam Bies – w czwartek przed św. Jakubem, w obecności księcia Mikołaja z Opola sprzedał wsie: Kotórz Wielki, Kotórz Mały, Kadłub z Ligotą za 422 marki Annie Schilhagen von Otmuth.
Dalszy rozwój Ligoty Turawskiej związany był z budową jeziora turawskiego. Przesiedlono wówczas na teren Ligoty mieszkańców wiosek, znajdujących się na terenie zalewowym.
Konsekracja własnego kościoła nastąpiła 27 listopada 1629 roku. Kościół spłoną w wyniku podpalenia w 1945 r. Od roku 1813 Ligota stała się samodzielną jednostką, jednak nadal podlegającą proboszczowi w Kotorzu Wielkim. Jako parafia usamodzielniła się w roku 1891. Obecny kościół konsekrowano 19 lipca 1936 r.
Pierwsze informacje o istnieniu szkoły w Ligocie sięgają końca XVII wieku. Była to wówczas jednoklasowa szkoła przykościelna. Kolejny budynek z dwoma izbami lekcyjnymi pojawił się w drugiej połowie XVIII wieku. Natomiast obiekt funkcjonujący do dzisiaj zbudowano w pierwszych latach dwudziestego stulecia.
W centrum wsi znajduje się kapliczka. Legenda głosi, że ponad 100 lat temu właścicielem gospodarstwa przy ulicy Głównej 14 w Ligocie Turawskiej był pan Lorenc Gryszczyk. Jednak w jego zagrodzie nie powodziło mu się za dobrze i bardzo się
z tego powodu martwił. Nie umiał sobie z tym poradzić i zastanawiał się, dlaczego Pan Bóg tak ciężko go doświadczał. Pewnej nocy miał sen, który uznał za proroczy. Śniło mu się, że ma w swoim ogródku wybudować kapliczkę i zawiesić w niej obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Nie zastanawiał się długo nad tym, co ma zrobić, tylko od razu wybrał się piechotą
do Częstochowy. Tam znalazł wizerunek Matki Boskiej, jaki ujrzał we śnie i na swoich plecach przyniósł go do Ligoty. Wybudował kapliczkę i zawiesił obraz Madonny. Od tego momentu troski zniknęły i wrócił dawny dostatek
i spokój.
I tak do dzisiejszego dnia, od pokoleń członkowie tej rodziny dbają o wystrój kapliczki.
W środku wisiał kiedyś obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, lecz w ubiegłym roku zakupiono nowy obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, gdyż poprzedni był w złym stanie technicznym.
Źródło:
- http://turawa.pl/
- ankiety i materiały będące w dyspozycji UMWO w DRW
